Mijn naam is Claudia en ik kom uit Chili, in het zuiden van de wereld…
Ik ben conferentietolk van beroep …. Internationale organisaties, allerlei soorten congressen, enz. enz. enz. Bij PRH stel ik mijn beroep in dienst van alle realiteiten en dromen die PRH belichaamt.
Ik was ook 10 jaar PRH- vormingswerker van beroep, tussen 1991 en 2001.
Ik ontmoette PRH in 1987 en nu zijn we 36 jaar verder!
Jarenlang heb ik gezorgd voor een prachtig pand dat PRH-Chili cadeau had gekregen dankzij een dwaze droom van enkele ondernemers.
Op een bijeenkomst die daar werd gehouden, bijgewoond door de Latijns-Amerikaanse vormingswerkers en Andrée Lumeau, stond ik er op, als professioneel tolk, dat er simultaan getolkt zou worden, met een cabine, apparatuur enz. Het was de eerste keer dat dit bij PRH gebeurde… Ik herinner me zelfs een zeer goede individuele begeleiding, met simultaanvertaling, waarbij we nauwelijks beseften dat het interview in verschillende talen plaatsvond… Dat is zowat dertig jaar geleden…
Sindsdien heb ik als medewerker voor de vertaling kunnen zorgen, denk ik, in bijna alle internationale bijeenkomsten die sinds 2000 hebben plaatsgevonden en daarna via Zoom. Grote congressen, persoonlijke begeleiding, ateliers …..
Telkens opnieuw voel ik me ontroerd… De gewaarwordingen van de sprekers bereiken mij in dezelfde klankkleur, en alleen al door ze in al hun puurheid te ontvangen, komen de woorden tevoorschijn in een andere taal … met Eerbied, Liefde, Respect…
Als tolk meewerken aan een internationale bijeenkomst betekent ook mezelf onderdompelen in de menselijke wereld waarvan ik droom. Ik ontmoet vormingswerkers uit meer dan 30 landen, deel maaltijden, feestjes, momenten van intimiteit… gelach… wandelingen. Het betekent voeding voor mezelf in de diepte en in alle richtingen. Ik verbind me met mijn geloof in de mensheid dat PRH overal wakker maakt, met mijn aspiraties, met de weg die ik heb afgelegd, met mijn relaties… en ik voel me echt heel gelukkig dat ik mijn capaciteit op zo‘n zinvolle manier mag beleven.Ik heb een gevoel van oneindigheid… van ‚terugkeer naar de bron’…
Ik had nooit op deze manier kunnen bijdragen aan de missie van PRH, als de IAAR niet de financiële zorg op zich had genomen om mij van Chili naar Vancouver te brengen, naar het Escurial in Spanje, naar La Puye in Frankrijk… door de kosten van mijn tickets en mijn verblijf te betalen. De IAAR heeft mijn gave erkend, hier in Chili, om deze ten dienste te stellen van PRH als geheel. Het geeft een gevoel van volheid… en het gevoel dat er misschien, door een woord, iets goeds zal gebeuren in een uithoek van de wereld…
En nu, Italië… De IAAR geeft me opnieuw de kans om van de Bron drinken…
